حمله به مراجع مستقل در دستور

پس از انقلاب اسلامی یکی از بدعت های جالبی که از دست آوردهای نظام اسلامی به حساب می آید حمله و بی آبرو کردن مراجع عظام است . در ابتدا آیت الله با تقسیم روحانیون به روحانی درباری و انقلابی تعدادی از آقایان را به حاشیه بردند و آن برسرآنان آوردند که دیدیم .

این حرکت دقیقا بدین منظور بود که روحانیت و مرجعیت را تبدیل به یک فرقه کنند که

زیر نظر مستقیم حکومت حرکت نمایند و مانند مراجعی که اصولا مانند روابط عمومی نهادهای زیر مجموعه رهبری در حمایت از رهبری و منویات وی اعلامیه صادر میکنند باشند. شاید یکی از اولین قربانیان آیت الله نوغانی در مشهد بود که در کشاکش پیروزی انقلاب چوبی را به وی فرو کردند که در تاریخ انقلاب به شرحش بر میخوریم . یکی از بزرگترین این قربانیان مرحوم آیت الله شریعتمداری بود که با حق حیاتی که بر گردن آیت الله خمینی داشت او را به تلوزیون آورده ، توسط ری شهری محاکمه و وادار به قراعت توبه نامه نمودند و سپس خود به خود دار فانی را وداع گفت .

این رویه بدعتی شد که کماکان ادامه دارد و علمای برجسته مخالف یا ترور شخصیتی شده اند و یا به صورت مقتضی از صحنه یا از صفحه روزگار حذف شده اند. همانند آیت الله منتظری و آیت الله صانعی و آیت الله شیرازی و آیت الله میلانی و صدها نفر که از حوصله این مطلب خارج است.

اما این روزها که حزب اللهی ها کینه آیت الله وحید خراسانی استاد اعظم و زعیم حوزه قم را به علت عدم ملاقات با آقای خامنه ای در دل دارند به هر نحوی که شده سعی در توهین یه وی را دارند ، به این طمع که به شخصیت والای وی لطمه زنند .  در همین راستا توکلی که ازپیش قراولان این نوع حرکات است در مطلبی به جسارتی بی‌سابقه به آیت‌الله‌العظمی وحیدخراسانی  پرداخت .

در هر صورت این نوع حرکات خواسته یا ناخواسته در ادامه تقدس زدایی از مرجعیت و روحانیت بسیار موثر است که باعث انهدام پایه های چندصدساله روحانیت خواهد بود . حال بگردیم تا ببینیم اتاق فرمان این استراتژی در کجاست؟