رودستی که هاشمی در انتخابات خبرگان به تندروها زد

سید ضیاء الدین احتشام جواب خیلی از خوانندگان که عدم کاندیداتوری آیت الله هاشمی برایشان خوشحالی یا تعجب داشت را در چند خط به زیبایی داده است که میخوانید پس از آن که در نشست اخیر مجلس خبرگان ، آیت الله مهدوی کنی با اکثریت آرا به عنوان رئیس جدید این مجلس برگزیده شد و به جای آیت الله هاشمی نشست  ، تحلیل های فراوان و گاه مغرضانه ای از سوی دو طیف سیاسی متقابل کشور مطرح شد که به نظر می رسد در اغلب آنها انصاف رعایت نشده است. از این رو ، بی مناسبت نیست ، نگاهی واقع بینانه تر به رویداد حاضر داشته باشیم:

1 - اگر طیف های سیاسی موجود در جامعه و به تبع آن ، حاضر در مجلس خبرگان رهبری را در مقام موضع گیری هایشان نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی بررسی کنیم ، در خواهیم یافت که آیت الله هاشمی رفسنجانی ، هم موافقان متعدد و هم مخالفان جدی در مجلس خبرگان دارد.

طیف مخالف آیت الله هاشمی ، از مدت ها پیش در صدد بود او را از ریاست خبرگان به زیر بکشد. هم از این روست که در ماه های اخیر شدیدترین حملات به آیت الله هاشمی در برخی رسانه ها طراحی و اجرا شد و جو سنگینی علیه او به وجود آمد ؛ حتی صدا و سیما نیز در یکی از شبکه های خود ، شعار مرگ بر .......... برخی افراطیون را بر روی آنتن برد تا فشار علیه او ، ابعاد ملی به خود گیرد.

مخالفان آیت الله هاشمی در صدد بودند افرادی چون یزدی یا  مصباح یزدی را بر کرسی ریاست مجلس خبرگان بنشانند.

از طرف دیگر ، برای حامیان آیت الله  هاشمی ، ابقای او می توانست یک پیروزی بزرگ ، آن هم بعد از تحمل فشارهای چند ماه اخیر باشد و لذا در تلاش بودند خبرگان را به رأی مجدد به آیت الله هاشمی  متقاعد کنند.
در واقع ، یک تقابل سیاسی قابل توجه در میان بود که در نگاه نخست ، باید یکی می برد و یکی دیگر شکست سنگین سیاسی را متحمل می شد که به هیچ وجه برای هیچ کدامشان مقرون به صلاح و صرفه نبود.
در چنین شرایطی ، آیت الله مهدوی کنی به عنوان "گزینه مرضی الطرفین" مطرح شد. اگر او رئیس خبرگان می شد ، طیف مخالف آیت الله هاشمی از این که سرانجام او را به زیر کشیده است خرسند می شد و طیف هاشمی هم از این که فردی معتدل بر سر کار آمده و ریاست به دست طیف مقابل نیفتاده راضی بود.
این اتفاق هم افتاد و طرفین به جای بازی برد - باخت ، به یک تساوی با کمترین هزینه تن دادند و البته -با توجه به شرایط موجود- تدبیر خوبی هم بود.
2 - آیت الله  هاشمی گفته بود اگر آیت الله مهدوی کنی کاندیدا شود ، من کاندیدای ریاست خبرگان نخواهم بود. چنین هم شد و با حضور آیت الله مهدوی کنی ، رئیس پیشین کنار نشست و به او رأی داد.
کاندیداتوری همزمان این دو نفر ، گذشته از آن که برای این دو آیت الله -که از دیرباز با یکدیگر دوستی و همکاری داشته اند- چندان زیبا و متین نبود ، باعث می شود آرای خبرگان پخش شود و رئیس آن ، نتواند با رأی قابل اتکایی انتخاب شود. لذا کنار کشیده آیت الله هاشمی هاشمی ، منجر به تثبیت موقعیت رئیس جدید خبرگان شد.
3 - برخی بعد از انتخابات هیات رئیسه خبرگان بر آیت الله مهدوی کنی خرده گرفتند که "از تندروها بازی خورده و خود را کاندیدای ریاست خبرگان کرده و زمینه کنار گذاشتن آیت الله هاشمی هاشمی را فراهم ساخته است."!
در این باره چند نکته قابل ذکر است:
الف) آیت الله مهدوی کنی ، سیاستمدار تازه کار و جویای نام و نانی نیست که در این سن و سال ، بازی بخورد یا در صدد کسب عنوان ریاست باشد. لذا این انتقاد ، اگر از روی غرض ورزی نباشد ، حتماً به دلیل نشناختن زیرکی روحانی محترمی مانند آیت الله مهدوی کنی است.
ب) آیت الله مهدوی کنی ، نه تنها از تندرو ها بازی نخورد ، بلکه با کاندیداتوری خود ، مانع از حضور برخی افراد با گرایش های سیاسی تند و ضد هاشمی در رأس مجلس خبرگان شد چه آن که اگر وی کاندیدا نمی شد و "دو قطبی هاشمی و ضدهاشمی" در انتخابات داخلی رقم می خورد ، در هر حال ، آیت الله هاشمی دچار شکست بود: هم اگر رأی نمی آورد و یکی از مخالفانش مانند آیت الله یزدی بر جایش می نشست و هم اگر با توجه به جو موجود ، با رأی اندک و لرزانی ریاستش تمدید می شد.
ولی با آمدن آیت الله مهدوی کنی ، آیت الله هاشمی ، با حفظ احترام خود کنار کشید و طرف مقابل هم در برابر کار انجام شده واقع شد و حضورش در انتخابات ریاست خبرگان را منتفی نمود.
ج) آیت الله مهدوی کنی ، ازنظر مشی اخلاقی و سیاسی ، فردی میانه رو به شمار می رود و از این بابت ، به آیت الله هاشمی نزدیک تر است تا به طیف مقابل ، هر چند که تفاوت هایی نیز در دیدگاه هایشان طبیعتاً موجود است و هیچ کدام کپی دیگری نیستند.
4 - انتخابات داخلی خبرگان ، در فضایی بسیار آرام تر و متین تر از آنچه رسانه های طرفین در ماه های اخیر رقم زده بودند برگزار شد تا ثابت شود برخی رسانه ها ، همچنان کاسه های داغ تر از آش هستند و بدشان نمی آید از کاه کوه بسازند و از یک انتخابات داخلی روتین ، یک "مساله" و "بحران" بسازند!